Bu çağın en azılı katilleri, gözünü kan bürümüş insansı canavarları Gazze’nin üzerine kara bulut gibi çökmüş durumda ve katliam durmaksızın devam ediyor..
Aylardır bombardıman altında oradan oraya sürüklenen, her gün toprağa şehitlerini teslim eden ve ‘artık dayanacak gücümüz kalmadı’ diyen Gazze halkı yorgun, ancak katiller henüz yorulmadı. Gazze’yi Gazzelilerden arındırmakta kararlı olan aşağılık düşman, katletmeye doymadı.
Cebaliye’de acımasız İsrail bombardımanına gece yarısı evinde yakalanan küçücük bir çocuk, uykusundan uyanamadan beyaz kefenlere sarıldı.
Bir başka acı sahnede, yine Cebaliye’de gerçekleşen Siyonist terör saldırısı sonucu vücudunun büyük bölümü yanan yaralı çocuğun acı içinde ‘babacığım’ diyerek ağlaması yürekleri dağladı.
Bir başka görüntüye ise, kucağında İsrail terör saldırısında yaralanan kız çocuğunu endişe ve korku içinde yaya olarak hastaneye taşıyan bir babanın çaresizliği yansıyor. Kızının şehit olduğu hastanede teyit edilen babanın yaşadığı tarifi zor acıyı hissetmemiz mümkün değil.
İçimiz acıyarak bakıp geçtiğimiz benzer sahneler bu topraklarda hemen her saniye yaşanıyor. Milyarlık İslam alemi, bunca tepkisizlik ve alışmışlık hasletleri içinde bu vahşi etnik temizliği sadece seyrediyor. İnsanlıktan ümidini kesmiş, kaderine terk edilmiş Gazze halkı ise her şeye rağmen ‘hasbunallah ve ni’mel vekil’ diyerek sadece Rabbine tevekkül ediyor.