Sudan’da son bir ayda 23 çocuk açlıktan öldü!

Sudan’ın Kordofan bölgesinde, ordu ile paramiliter Hızlı Destek Kuvvetleri (RSF) arasındaki acımasız çatışmaların gölgesinde derinleşen insani kriz, yine en masumları vuruyor: Son bir ayda 23 çocuk, kuşatma altındaki Kadugli ve Dilling’de akut yetersiz beslenmeye bağlı sebeplerle hayatını kaybetti. Medikal yardım grupları, RSF’nin gıda, ilaç ve temel yardım malzemelerinin girişini engelleyen blokajının binlerce sivilin ölümüne zemin hazırladığı uyarısında bulundu. 

Bu ölümler, şiddetli savaşın ortasında Sudan’da açlığın yayıldığını gösteren bir çığlık niteliğinde. RSF ile Sudan ordusu arasındaki iktidar mücadelesi Hartum’dan başlayıp Kordofan’a kadar yayılırken insani durum da giderek felaket boyutuna ulaşıyor. 

Sudan Doktorlar Ağı’na göre, bu çocuk ölümleri “ciddi akut yetersiz beslenme ve temel malzeme sıkıntısının” doğrudan bir sonucu. 

Özellikle Kadugli şehri, IPC (Entegre Gıda Güvenliği Faz Sınıflandırması) tarafından kıtlık ilan edilen bölgeler arasında. 

 RSF kuşatması, on binlerce insanı yalıtılmış bırakırken, insani yardımın ulaşmasını engelliyor. 

Dilling kasabasında da gıda ve ilaç koşulları Kadugli’yi andırıyor. Yardım kurumları veriye dayalı eksiklikler nedeniyle resmi kıtlık ilanı yapılamadığını ancak durumun “yok sayılamayacak düzeyde” beslenme krizi olduğunu vurguluyor. 

Bu kriz yalnızca çocuk ölümleriyle sınırlı kalmıyor. Daha önce doktorlar, kuşatmayı izleyen süreçte malnütrisyonun çocuklar, kadınlar ve yaşlılar arasında ciddi oranda yayıldığını ve sağlık sisteminin çökme noktasına geldiğini bildirmişti. 

Uluslararası kuruluşlar ise insani koridorların acilen açılması çağrısını yineliyor. UNICEF, Aylar süren kuşatmanın ardından Kadugli ve Dilling’e terapötik gıda (RUTF) gönderen bir konvoy ulaştırdı; ancak bu, daha büyük bir felaketin önündeki küçük bir nefes gibi görünüyor. 

Bu tablo, Sudan iç savaşının en trajik cephesini gözler önüne seriyor. Çatışmanın açık bir cephesi olmasa da açlık ve kuşatma, çocukları sessiz sedasız öldürüyor. Uluslararası toplumun ve yardım kurumlarının bu “ölüm sessizliğini” daha fazla görmezden gelmeye hakkı kalmadı.